تکالیف مسکنی قانون اساسی برای دولت ها | بهترین شیوه تأمین مسکن دولتی کدام است؟

اصول سوم، سی و یکم و چهل و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، به صراحتاً به موضوع حق مسکن و سرپناه پرداخته و دولت‌ها بر اساس همین اصول برنامه‌های مختلف در حوزه تأمین مسکن اجرا می‌کنند؛ اما ورود دولت به حوزه مسکن محدودیت‌هایی نیز دارد که اگر رعایت نشود، می‌تواند شرایط این حوزه را بدتر کند

رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند دراین‌باره گفت: بر اساس این اصول از قانون اساسی کشور، دولت با توجه به محدودیت منابع برای ساخت مسکن، مسئولیت عمومی ندارد و به‌طور خاص باید برای تأمین مسکن کسانی که با ساز کار بازار قادر به تأمین مسکن نیستند اعم از محرومان، روستاییان و کارگران، برنامه‌ریزی کند و قرار نیست منابع خود را به اقشاری تخصیص دهد که از قبل دارای واحدهای مسکونی هستند یا امکان تهیه مسکن از سازوکار بازار برای آنها مهیاست.