تهدید امنیت غذایی با تغییر کاربری

اگر مسیرتان به سمت استان‌‌‌های شمالی نمی‌‌‌افتد، کافی است که با یک سرچ ساده در سایت‌‌‌های اینترنتی، فروش و آگهی انجام دهید، تا با آگهی فروش زمین‌‌‌های کشاورزی روبه‌‌‌رو شوید. زمین‌‌‌های هکتاری که روزی خوشه‌‌‌های سبز برنج و گندم زینت بخش آن بودند و اشتغال جوانان روستایی از آنها نشات می‌‌‌گرفت، حال با قطعه‌‌‌بندی‌‌‌های چند صد متری محلی برای ساخت ویلا شده‌‌‌اند و خبر از روزهای تلخی برای این مناطق می‌‌‌دهند. بی‌شک یکی از شیوه‌‌‌‌های حفاظت و نگهداری زمین‌های زراعی و باغ‌‌‌‌ها، جلوگیری از تغییر کاربری آنهاست.

در این راستا سید طه حسین مدنی، رئیس اندیشکده حکمرانی هوشمند پیشتر گفته بود: توسعه پایدار در حوزه کشاورزی در گرو ساماندهی و یکپارچه‌‌‌سازی اراضی کشاورزی قرار دارد، تنها زمانی می‌توان به توسعه پایدار در حوزه کشاورزی فکر کرد که دولت بتواند با تسهیلگری‌‌‌های خود مشوقی برای یکپارچه‌‌‌سازی اراضی کشاورزی و استفاده کشاورزان از فناوری روز این حوزه را فراهم آورد. اگر امروز به دنبال توسعه پایدار در حوزه کشاورزی نبوده و طرح‌‌‌های توسعه محور را دنبال نکنیم مسوولان در آینده نه‌‌‌چندان دور با چالش جدی در حوزه امنیت غذایی روبه‌‌‌رو خواهد شد. وی در ادامه همین مبحث افزود: در این خصوص با نگاهی به تجربه کشورهای توسعه‌‌‌یافته از قبیل فرانسه، آلمان، استرالیا و حتی ترکیه در حوزه کشاورزی می‌توان دریافت که تمامی این کشورها گام‌‌‌های تقریبا مشابهی را در حوزه توسعه پایدار بخش کشاورزی برداشته‌‌‌اند، این کشورها ابتدا با تثبیت زمین‌‌‌های کشاورزی به سمت تجمیع و یکپارچه‌‌‌سازی آن حرکت کرده‌‌‌اند سپس با استفاده از تکنولوژی و فناوری روز به دنبال مدیریت منابع و بهره‌‌‌برداری بیشتر از اراضی کشاورزی بوده‌‌‌اند. با توجه به ظرفیت‌‌‌های کشور در حوزه کشاورزی اگر طرح‌‌‌هایی در جهت تجمیع و بهره‌‌‌برداری صنعتی در بخش کشاورزی اجرایی شود نه‌‌‌تنها در بسیاری از محصولات به خودکفایی می‌‌‌رسیم؛ بلکه ظرفیت صادرات بسیاری از محصولات را نیز فراهم می‌کنیم.